ΣΚΟΡΔΟ

Το σκόρδο είναι από τα πιο ισχυρά- ίσως και το πιο ισχυρό- μυκητοκτόνο τρόφιμο. Στην ουσία πρόκειται για ένα πανίσχυρο φάρμακο από το φαρμακείο της φύσης. Για τις θεραπευτικές του ιδιότητες έχουν γραφεί ολόκληρα βιβλία.

Υπάρχουν και χάπια σκόρδου, ωστόσο δεν φτάνουν ούτε κατά διάνοια τις ιδιότητες του ωμού λαχανικού.

Να θυμίσω ότι όσα λαχανικά φυτρώνουν κάτω από την επιφάνεια της γης, είναι  και τα πιο επιβαρυμένα από φυτοφάρμακα, χημικά λιπάσματα κλπ, γιατί ολ'αυτά καταλήγουν στη γη. Καλό είναι λοιπόν, αν μπορούμε, να ελέγχουμε από που είναι τα υπόγεια λαχανικά μας, πώς καλλιεργήθηκαν κλπ

Σκόρδο λοιπόν. Από τ'αρχαία χρόνια μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα το σκόρδο ήταν το φυτό που χρησιμοποιούσαν περισσότερο όλοι οι πολιτισμοί παγκοσμίως για ιατρικούς λόγους. Οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι έβαζαν ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών σκελίδες ωμού σκόρδου για ν'αποφεύγουν τις μυκητιάσεις που προκαλούσαν οι μακριές κι επίπονες πορείες

Το σκόρδο είναι τοπ αντιμυκητιασικό,αντισηπτικό, αντιμικροβιακό, αντιβιοτικό, βακτηριοκτόνο και αποτοξινωτικό. Προστατεύει από τη δυσκοιλιότητα και την τοξίνωση που την ακολουθεί (βασικό αίτιο  της κνίδωσης), προστατεύει το πεπτικό από δυσάρεστες καταστάσεις γιατί σκοτώνει τα επικίνδυνα βακτηρίδια, διαλύει τις πέτρες, ρυθμίζει την πίεση και τη γλυκόζη του αίματος.

Είναι γενικό απολυμαντικό του οργανισμού, βοηθά τη μεταφορά του οξυγόνου στο σώμα, προστατεύει από τη δηλητηρίαση που προκαλεί στον οργανισμό η νικοτίνη, η μόλυνση του περιβάλλοντος, τα βαρέα μέταλλα και το αλκοόλ.

Βοηθά το λεμφικό σύστημα και γενικά την ομαλή  λειτουργία των ενδοκρινών αδένων. Τονώνει το συκώτι και το κυκλοφορικό σύστημα, κατεβάζει τη χοληστερίνη και σκοτώνει τα βακτηρίδια που προκαλούν διφθερίτιδα και φυματίωση. Προλαμβάνει και καταπολεμά τα βακτηρίδια που σχετίζονται με τις καρδιακές παθήσεις.

Επίσης το σκόρδο καταστρέφει τις ελεύθερες ρίζες, τοπ επικίνδυνες για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Καταπολεμά το βήχα, τον πονόλαιμο, την καταρροή και το άσθμα.

Δεν ξέρω πια αν μιλάμε για λαχανικό ή για φάρμακο.

Και πάμε στα πρακτικά:

-Η ουσία του σκόρδου που κάνει όλα τα παραπάνω δηλ. η αλισίνη δημιουργείται όταν το σκόρδο πολτοποιείται ή έστω κόβεται σε πολύ μικρά κομματάκια. (θα έχετε παρατηρήσει ότι προτού κοπεί δεν βρωμάει). Το ιδανικό είναι να το μασήσεις, αλλά η μπόχα είναι αφόρητη γι'αυτούς που δεν έχουν φάει δηλ. τους γύρω σου κι έτσι βλάπτεται η κοινωνική σου εικόνα, μιας και σε αποφεύγει ο κόσμος, λόγω της βρώμας. Μια λύση είναι να κάνεις το σκόρδο πολύ μικρά κομματάκια και να τα καταπίνεις με νερό σαν χαπάκια. Τότε μυρίζεις μόνο αν έρθει κάποιος παρα πολύ κοντά σου π.χ για να σε φιλήσει και η μυρωδιά κρατάει πολύ λιγότερο.

Επίσης μπορείς να μασήσεις μετά την κατανάλωση σκόρδου, μαϊντανό (ενν. καλά πλυμμένο), κόκκους καφέ ή σπόρια γλυκάνισου, βοηθούν όλα στη μείωση της μυρωδιάς.

Για να δώσει την ωφέλεια του  το σκόρδο πρέπει να καταναλώνεται ωμό. Η θερμότητα του  μαγειρέματος βάζει εμπόδια στο να πάρεις όλη την ωφέλεια, αλλά έστω κι έτσι είναι καλύτερα από το να μην τρως καθόλου. Βάλτε λοιπόν σκόρδο στο μαγείρεμα, αλλά μην το τηγανίζετε ούτε να το τσιγαρίζετε.

Τώρα, όσοι παίρνουν αντιπηκτικά και τρώνε σκόρδο συστηματικά, πρέπει να ενημερώνουν το γιατρό τους, γιατί το σκόρδο έχει αντιθρομβωτικές ιδιότητες και μπορεί στο τέλος να μπλεχτούν τα πράγματα.

Επίσης όσοι έχουν προβλήματα στο στομάχι πρέπει να το ψάξουν λίγο το θέμα γιατί το σκόρδο μπορεί να τους καίει, να μελετήσουν με ποιον τρόπο δεν τους ενοχλεί π.χ αν φάνε τα κομματάκια σκόρδο και πιουν πολύ νερό; αν φάνε μόνο ένα δυο κομματάκια; Θέλει ψάξιμο.

Αν κάποιος που δεν είχε ποτέ επαφή με το σκόρδο, αρχίζει να το τρώει ωμό, είναι πιθανόν να δημιουργηθούν αέρια στο έντερο (με χαρακτηριστική οσμή). Σιγά σιγά αυτό περνάει.

Για να φύγει η μυρωδιά απ' τα χέρια, τρίψτε τα στη μεταλλική βρύση της κουζίνας και μετά πλύντε τα.

Αν θέλετε τζατζίκι με την ωραία γεύση του σκόρδου αλλά χωρίς τη μυρωδιά του μπορείτε να βράσετε το σκόρδο μέσα σε γάλα ή σε νερό. Βέβαια χωρίς τη μυρωδιά, μειώνεται πολύ η ωφέλεια.