Πράσινα λαχανικά -ΜΑΡΟΥΛΙ

Πασίγνωστο λαχανικό και η πιο συνηθισμένη χειμωνιάτικη σαλάτα (ορισμένοι  βέβαια το προτιμούν και το καλοκαίρι).Οι αρχαίοι Ρωμαίοι είχαν μανία με το μαρούλι εξού και μια ποικιλία του λέγεται Ρομάνα (και μάλλον και η σαλάτα του Καίσαρα που έχει βασικό συστατικό το μαρούλι εκεί παραπέμπει).

 Είναι εύκολο στην καλλιέργεια και μπορεί να το καλλιεργήσει και ένας ερασιτέχνης (δηλ. εμείς) στον κήπο του, απαιτεί όμως γόνιμο έδαφος. Επειδή η μια σπορά φυτρώνει όλη μαζί και γεμίζεις μαρούλια που δεν ξέρεις τι να τα κάνεις, πρέπει να κάνεις σπορά κάθε 2-3 εβδομάδες ώστε να έχεις  μαρούλια όλο τον καιρό. Τα μαρούλια θέλουν τακτικό πότισμα, αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορείς να τα φυτέψεις στο μακρινό χωράφι σου και να πηγαίνεις που και που να τα βλέπεις, πρέπει να είσαι κοντά για να τα ποτίζεις ακόμη και κάθε μέρα σε περίπτωση που δεν βρέχει.

Το μαρούλι εκτός από σαλάτα μπορεί και να μαγειρευτεί για να συνοδέψει το κρέας π.χ φρικασέ. Βέβαια τις ιδιότητες  του τις δίνει εξ ολοκλήρου μόνο όταν είναι ωμό.

Το μαρούλι θέλει πολύ καλό πλύσιμο κάτω από τρεχούμενο νερό, όπως και όλα τα φυλλώδη λαχανικά που καταναλώνονται ωμά. Για να μην ξοδεύουμε όμως παρα πολύ νερό που είναι κι αυτό πολύτιμο, ακολουθούμε την εξής μέθοδο:

Κόβουμε το κοτσανάκι κάτω κάτω, χωρίζουμε τα φύλλα, τα βάζουμε σε λεκάνη με νερό και κάνουμε ένα πρώτο πλύσιμο για να φύγουν τα χώματα. Αλλάζουμε νερά  τρίβοντας και ξεπλένοντας μέχρι να δούμε ότι έχει καθαρίσει το χώμα. Κατόπιν κάτω από το τρεχούμενο νερό τα τρίβουμε με τα χέρια μας γρήγορα αλλά σχολαστικά  και τα ξεπλένουμε (ειδικά τα σημεία που ήταν κοντά στο κοτσάνι). Έτσι είμαστε σίγουροι ότι το μαρούλι μας είναι καλοπλυμένο. Άλλη μέθοδος για να σκοτωθούν τα επικίνδυνα  που μπορεί να έχει είναι να τα αφήσουμε μερικές ώρες στη λεκάνη με καθαρό νερό και ξύδι. Βέβαια τότε χάνονται και συστατικά, είτε διαλύονται στο νερό π.χ υδροδιαλυτές βιταμίνες ή τα σκοτώνει κι αυτά το ξύδι μαζί με τα επικίνδυνα.

Στη συνέχεια, αν έχουμε πλύνει παραπάνω απ' όσα θα φάμε επιτόπου, τα στραγγίζουμε πολύ καλά στο χειροκίνητο στραγγιστήρι και τα κλείνουμε σε τάπερ. Αντέχουν 1-2 μέρες ακόμη, την πρώτη μέρα είναι δροσερά, τη δεύτερη είναι  λιγότερο. Ωστόσο αυτό είναι μια καλή λύση για να μην πλένουμε συνέχεια μαρούλια. Μπορούμε να πλύνουμε για 2-3 μέρες και να το έχουμε στο ψυγείο.

Το μαρούλι αποτελείται κατά 95% από νερό. Περιέχει πολλές βιταμίνες, μέταλλα και υψηλά ποσοστά ασβεστίου, άφθονο φυλλικό οξύ (απαραίτητο για όλους και ειδικά για τις εγκύους) και καροτενοειδή (όσο πιο σκούρα τα φύλλα τόσο πιο πλούσια τα καροτενοειδή).

Είναι αποτοξινωτικό και ευστόμαχο.Επίσης διουρητικό. Βοηθά στις αρθρίτιδες και στους ρευματισμούς. Ενισχύει το ανοσοποιητικό και προστατεύει από τις ασθένειες φθοράς.
Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες κι έτσι βοηθά στα προβλήματα δυσκοιλιότητας. Ωφελεί στην καρδιά και προστατεύει από εμφράγματα και εγκεφαλικά. Δρα κατά της υπέρτασης.
Έχει ηρεμιστικά αποτελέσματα (ο χυμός του άγριου μαρουλιού έχει τις ίδιες ιδιότητες με μια μικρή ποσότητα οπίου. Ο καλλιεργημένος απόγονός του έχει διατηρήσει μια ηρεμιστική δράση). Επίσης φέρνει ύπνο- μια μαρουλοσαλάτα για βραδινό είναι πολύ πιο υγιεινή λύση από τα υπνωτικά χάπια. Είναι λοιπόν ιδανικό για αϋπνίες και εκνευρισμό.
Βρασμένα φύλλα μαρουλιού γίνονται κατάπλασμα για τσιμπήματα εντόμων και καλόγερους. Τοποθετούνται ζεστά όσο να μην είναι δυσάρεστα στο δέρμα (δηλ. να μην καίνε).
Μια μαρουλοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι, άνηθο, μαϊντανό, λαδολέμονο μαζί με  μαύρο ψωμί (για όσους έχουν καθαρίσει και τρώνε ψωμί) κι ελιές αποτελεί ένα πλήρες γεύμα.
Και τέλος κάτι για το θείο μου:
Ο θείος μου υποφέρει από εκφυλιστική ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος και την περνάει δύσκολα. Κάθε βράδυ τρώει μαρουλοσαλάτα με ένα τοστ. Λέει ότι αν δεν φάει μαρούλι αισθάνεται πολύ χειρότερα, ότι το μαρούλι τον βοηθάει πολύ. Η θεία, όπου και να βρίσκεται, πρέπει στις εννιά να γυρίσει στο σπίτι για να ετοιμάσει τη μαρουλοσαλάτα. Αλλιώς υπάρχει αιτία συζυγικού καυγά.