Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

ΘΡΟΥΜΠΙ

Το θρούμπι φυτρώνει κι αυτό στα βουνά των μεσογειακών χωρών (κυρίως της ανατολικής Μεσογείου δηλ. εδώ). Συνήθως κάπου παραδίπλα θα υπάρχει και θυμάρι. Το μαζεύουμε το καλοκαίρι, πάντα απόγευμα όπως και όλα τα χόρτα και τα βότανα. Είναι φυτό που  το προτιμάνε και οι μέλισσες που μαζεύουν υλικά για το μέλι τους. Γι'αυτό προσοχή όταν το μαζεύουμε μην μαζέψουμε και καμιά μέλισσα ή κανα κεντρί.
Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν μ'αυτό το θρυμβίτη οίνο. Αυτή η χρήση έφτασε μέχρι σήμερα και στο χωνί του βαρελιού που ρίχνουνε το μούστο, βάζουν κλαδιά θρουμπιού όπως επίσης  πλένουν τα βαρέλια του κρασιού για να τα απολυμάνουν από τους παραμύκητες, πριν βάλουν το καινούριο κρασί.
Στα χωριά της Κρήτης αλείφουν τα ζώα με αφέψημα θρουμπιού για να καταπολεμήσουν τις φθειριάσεις
Είναι ισχυρό αντιμυκητιασικό  και βακτηριοκτόνο ( χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία εναντίον 25 μυκήτων και 10 ποικιλιών σταφυλόκοκκου)
Είναι αποτοξινωτικό και βοηθά στα αρθριτικά, στους ρευματισμούς, στην ουρική αρθρίτιδα και στις πέτρες των νεφρών.
Είναι χωνευτικό και τονωτικό. Ανοίγει την όρεξη και προκαλεί ευχάριστη διάθεση στους κουρασμένους και φιλάσθενους οργανισμούς.
Είναι αντιδιαρροϊκό, σπασμολυτικό (ιδιαίτερα για το έντερο, απ' το οποίο διώχνει και τα αέρια), καταπραϋνει τους πόνους του κολικού, θεραπεύει τα κρυολογήματα του στομαχιού. Δρα κατά των εντερικών παρασίτων.
Είναι αποχρεμπτικό, χρήσιμο στις βρογχίτιδες και στο άσθμα. Καταπολεμά τον πονόλαιμο και τον πονόδοντο (με γαργάρες από το αφέψημά του).
Καταπολεμά την αϋπνία και δρα θετικά στις νευροπάθειες.
Στη μαγειρική χρησιμοποιείται όπως η ρίγανη και μ'αυτό αρωματίζονται κυρίως τα κάθε λογής όσπρια, όπως επίσης και οι ελιές (εξ ου και ελιές θρούμπες), είναι δε από τα συνήθη συστατικά της μαρινάτας του κρέατος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου